கமலின் அரசியல்

எழுத்தாளர் வா.மணிகண்டனின் பதிவுக்கு என் விரிவான பின்னூட்டம்

//கமலுக்கென்று உறுதியான கொள்கை எதுவுமில்லை. கட்சிகளுக்குத் தேவையான அடிப்படைக் கட்டமைப்பு எதையும் வலுப்படுத்தவில்லை. //  கமலின் அரசியலின் பிரச்சனை இந்த இரண்டும்தான். centrist என்று சொல்வது தவறில்லை எவ்வகையில் தன் கொள்கை centrism என்று விரிவும், மிக முக்கியமாக தெளிவும் வேண்டும். கல்விக் கொள்கை, பொருளாதரக் கொள்கை, பொது சுகாதாரம் என்று public administrationஇன் பல துறைகளிலும் தங்களுடைய கொள்கைகள் என்னவென்று அடையாளம் காண வேண்டும். ஏற்கனவே நீங்கள் உட்பட பலர் சொன்னது போல காவிரி பிரச்சனையில் கட்சியின் நிலைபாடு, இன்னும் வேறு பிரச்சனைகளிலும் தெளிவான நிலைபாடு அடையாளம் காண வேண்டும்.

கொள்கைகள் வகுத்தாலும் அதன்படியா செயல்படுகிறார்கள் எல்லோரும் என்று pragmatism பேசுகிறார். நன்று. ஆனால் இக்கொள்கைகள் செயல்படுவதற்கான வேதங்களாக அல்ல ஒரு சட்டகமாக(framework), வழிகாட்டியாக(Guideline) அவசியமானது. writer csk ஒரு முகநூல் பதிவில் கூறியது போல "கொள்கையைச் சொல்லி பதவிக்கு வந்தால்தான் அரசியல்வாதிகள் சொன்னதைப் போல செயல்படுகிறார்களா என்று பார்க்க முடியும்". பொதாம் பொதுவாக நல்ல கல்வி, நல்ல மருத்துவம் கொண்டு வருவோம் என்று சொன்னால் தேர்தலே தேவையில்லை அரசு எந்திரமே அதைச் செய்யும்(accountability and transparency இருக்கும் பட்சத்தில்). கொள்கை முடிவுகள் எடுப்பதற்கு தான் அரசியல் பதவிகளும் சட்டமன்றமும்.

ஆம் ஆத்மிக்குமே இதே பிரச்சனைதான் ஊழல் ஒழிப்பு தவிர அவர்களிடம் தெளிவான கொள்கையோ நிலைபாடோ இல்லை இருந்திருந்தால் மத்தியில் அவர்கள் இன்னும் ஆக்கபூர்வமான மாற்று சக்தியாக வந்திருந்திருக்கலாம்.

//வாக்கு அரசியலில் நீங்கள் யார் என்று காட்டுவதைவிடவும் உங்களின் எதிரி யார் என்று சுட்டிக் காட்ட வேண்டும்.// சரியான கருத்து ஆனால் இக்கருத்து தனி நபர் துதிப்பாடல்/ வெறுப்பு என்ற துருவப்படுத்துதலை அல்லது personality politics நியாயப்படுத்துவதாக சிலர் எடுத்துக்கொள்ளக் கூடும்.  "நாம் எந்தவிதத்துல மாற்று என்று கூற வேண்டும் . நாம் எவ்விதத்தில் செயல்பட்டு நல்ல கல்வி, மருத்துவம் இன்னபிறவற்றை கொண்டுவரப் போகிறோம், மாற்றுத்தரப்பு செயல்படும் விதத்தில் உள்ள கோளாறுகள் என்ன ? போன்றவை முக்கியம்" என்பதாகத் தான் நான் இதை எவ்வாறு புரிந்துகொள்கிறேன். populism புரையோடி போயிருக்கும் நவீன யுகத்தில்(நிலபிரபுத்துவ காலம் முடிந்து முதலாளித்துவ காலம் தொடங்கியதிலிருந்து நவீன யுகம் என்ற வரையறையில்) கொஞ்சம் hero-villain கட்டமைப்பு தேவைபடுகிறது நடைமுறையில் என்பதை புரிந்துகொள்கிறேன் அளவோடு இருந்தால் நன்று.

குறைந்த பட்ச நேர்மை, integrity கூட இல்லாத இந்தச் சூழலில் அதையே ஒரு கொள்கையாக கமல் முன்வைக்கிறார். அதற்கு முக்கியத்துவம் வேண்டும் தான்(உண்மையில் integrity தான் முதன்மையானது). ஆனால்  கொள்கை என்பதை எப்பொழுதும் அரசியலில் replace செய்ய முடியாது ஏன்னென்றால் தேர்தல் என்பதே மக்களாட்சியில் ஒரு நாடு தன்னுடைய கொள்கையை இனம்காண தான்.

ஊழலை ஒழிப்பதையாவது எவ்வாறு என்று தெளிவுபடுத்த வேண்டும்( அல்லது கொள்கை வேண்டும்).இதையும் நீங்கள் கூறியிருப்பதாக ஞாபகம். அனேகமாக அவர் மனதில் இருப்பது "decentralization மூலமாகவும், கூடுதல் வெளிப்படைத்தன்மையை, accountabilityயை அரசு எந்திரத்தில் சட்டம் இயற்றி கொண்டுவருவது மூலமாகவும் செய்யலாம் " என்று இருக்கக் கூடும். ஆனால் அது அவர் மனதில் இருந்தால் எவ்வாறு அவர் கட்சியின் மக்கள் பிரதிநிதிகள் efficientஆக அதை செயல்படுத்த முடியும். இப்பொழுதிருந்தே விதைக்க வேண்டுமே.

ஒரு அவதானிப்பு